Κλινική Εγκεφαλικής Παράλυσης, Νοσοκομείο ΅ΜΑΚΑΡΙΟΣ΅ Λευκωσία ΚΥΠΡΟΣ
Σε περιορισμένο αριθμό μελετών την τελευταία επταετία, αναφέρονται θετικά αποτελέσματα κατόπιν ενδομυϊκών εγχύσεων Αλλαντοτοξίνης Α (ΑλΑ) για πρόσκαιρη βελτίωση της εντοπισμένης σπαστικότητας σε παιδιά με Εγκεφαλική Παράλυση (Ε.Π.). Η απόλυτη όμως σκοπιμότητα της μεθόδου αυτής για μακροπρόθεσμα λειτουργικά αποτελέσματα στην κινητική τους εξέλιξη δεν έχει ακόμη τεκμηριωθεί.
Σκοπός της προδρομικής αυτής μελέτης είναι να αξιολογήσουμε τα λειτουργικά κινητικά οφέλη παιδιών με Ε.Π. κατά τον πρώτο χρόνο μετά τις εγχύσεις ΑλΑ.
Υλικό – Μέθοδοι:
Επελέγησαν 38 παιδιά με σπαστικού τύπου Ε.Π. (τετραπληγία 10, διπληγία 23, ημιπληγία 5) ηλικίας 3-9 ετών (μ.ο.= 4.5 ετών) υπό φυσιοθεραπεία, χωρίς ένδειξη ορθοπεδικού χειρουργείου. Στόχος παρέμβασης ήταν η υποβοήθηση, βελτίωση ή εξομάλυνση μιας εκ των βασικών κινητικών λειτουργιών: κάθισμα, ορθοστάτηση, βάδιση, τρέξιμο, ανάλογα με τον βαθμό δυσλειτουργίας κάθε παιδιού κατά το GMFM Classification System for CP. ΑλΑ (Dysport, UK) σε max δόση ανα παιδί 40 Ukgr (Dysp Bot 3-4:1) χρησιμοποιήθηκε για εγχύσεις 4-12 προκαθορισμένων σημείων σε 1-6 επιλεγμένους σπαστικούς μυς των κάτω άκρων κατά την περίπτωση που εντοπίστηκαν κλινικά ή με νευροδιεγέρτη. Τα παιδιά εξετάστηκαν από παιδονευρολόγο ορθοπεδικό και φυσιοθεραπευτή προ των εγχύσεων και στον 1ο, 3ο, 6ο, 9ο και 12ο μήνα μετά.
Αξιολογήθηκαν:
1) κλινικές παράμετροι όπως ο βαθμός σπαστικότητας κατά Ashworth και το παθητικό εύρος κίνησης στις αρθρώσεις με γωνιομετρία και
2) λειτουργικές μεταβλητές σε 5 υποομάδες της κινητικότητας κατά το GMFM test υπο βιντεοσκόπηση.
Αποτελέσματα:
Οι εγχύσεις έγιναν καλά ανεκτές με ήπιες παροδικές παρενέργειες την πρώτη εβδομάδα σε 4 παιδιά (10.5%). H τοπική δράση της ΑλΑ εμφανίστηκε 2-4 ημέρες μετά την έγχυση. Αισθητές υποκειμενικές μεταβολές παρατηρήθηκαν κυρίως την 6-10η ημέρα μετά, ενώ τα παιδιά συνέχιζαν την Φ/Θ. Ιδανική έκβαση (βελτίωση κλινικών παραμέτρων, επίτευξη λειτουργικών στόχων και διατήρησή τους πέραν των 9 μηνών) διαπιστώθηκε σε 5 εκ των 38 παιδιών (13%) όλα πρόωρα, 3-4 ετών με διπληγία. Μέτρια οφέλη (σημαντική αρχική βελτίωση μέχρι 3ο μήνα των κλινικών παραμέτρων και επίτευξη λειτουργικών στόχων μεταξύ 3ου -6ου μήνα χωρίς περαιτέρω αλλαγές) εμφάνισαν 23 παιδιά (60,5%) με διάφορες μορφές Ε.Π. (τετραπληγία 3/10, διπληγία 16/23, ημιπληγία 5/5). Ελάχιστες αλλαγές με βελτίωση των κλινικών παραμέτρων στους 3 μήνες χωρίς ιδιαίτερο λειτουργικό κέρδος παρατηρήθηκαν σε 8 παιδιά (21%) (τετραπληγία 5/10 , διπληγία 3/23). Μηδαμινή μεταβολή (ελάχιστη βελτίωση κλινικών παραμέτρων τον 1ο μήνα χωρίς έστω και πρόσκαιρο λειτουργικό όφελος) υπήρξε σε 2 παιδιά (5,2%) με σοβαρή τετραπληγία (2/10) και νοητική καθυστέρηση.
Συμπέρασμα:
Οι εγχύσεις ΑλΑ μπορεί να προσφέρουν τουλάχιστον για ένα εξάμηνο, σημαντική βελτίωση στην κινητική εξέλιξη των περισσοτέρων παιδιών με Ε.Π., αρκεί να γίνει σωστή επιλογή των υποψηφίων για παρέμβαση με βάση την μορφή της κινητικής δυσλειτουργίας και τα συνωδά προβλήματα.